kalla

Fra Wiktionary

Norsk[rediger]

Substantiv[rediger]

kalla (bokmål/nynorsk)

  1. bøyningsform av kall

Verb[rediger]

kalla (nynorsk)

  1. bøyningsform av kalle
  2. bøyningsform av kalle
  3. bøyningsform av kalle



Usbekisk[rediger]

Substantiv[rediger]

kalla

  1. hode

Etymologi[rediger]

Fra persisk کله (kalla)

Grammatikk[rediger]

entall flertall
nominativ kalla kallalar
genitiv kallaning kallalarning
dativ kallaga kallalarga
akkusativ kallani kallalarni
lokativ kallada kallalarda
ablativ kalladan kallalardan

Uttale[rediger]

IPA: [kaˈla]

Synonymer[rediger]

Beslektede termer[rediger]

kallador