Hopp til innhold

fyrst

Fra Wiktionary

Norsk

[rediger]

Adverb

[rediger]

fyrst (nynorsk)

  1. nærast opphavet eller utgangspunktet for ei lengre rekke
    1. om tid: tidlegast, før alle andre
      Bestemor kjem fyrst. Sidan kjem dei andre gjestene.
    2. om tid: ikkje før, om ei viss tid, i slutten av ein periode
      Bestefar kjem fyrst i morgon.
  2. om hendingar: faktisk, endeleg, på det tidspunktet det skjedde
    Da onkel fyrst kom, gjorde han stor lykke.

Andre former

[rediger]


Oversettelser

[rediger]

Synonymer

[rediger]

tidligst, tidlegast, fremst

Antonym

[rediger]

sist

Etymologi

[rediger]

Av norrønt fyrst, superlativ av før.

Nærskylde ord

[rediger]

før, førre, forrige

Konjunksjon

[rediger]

fyrst (nynorsk)

  1. i den augneblinken, når, på det tidspunktet
    Fyrst du kjem, kan du vel bli.
    Han får gjera det, fyrst han har lova det.
    Fyrst eg tenkte på deg, så var du her.

Synonymer

[rediger]