talfølgje

Norsk

Substantiv

talfølgje f (nynorsk)

1. (matematikk) Ei følgje der elementane er reelle eller komplekse tall, ei ordna liste av objekt i ei mengde.

Andre former

• tallfølge (bokmål/riksmål)
• talfylgje ()

Etymologi

tal + følgje

Grammatikk

Bøyning (regelrett substantiv hokjønn)
Entall		Flertall		‌
Ubestemt	Bestemt	Ubestemt	Bestemt
ei talfølgje	talfølgja	talfølgjer	talfølgjene	(nynorsk)
For genitiv av substantiv, se eigeform.

Oversettelser

(matematikk) En ordnet liste av objekter i en mengde

engelsk: sequence en(en)

svensk: talföljd sv(sv) tysk: Folge de(de) f, Zahlenfolge de(de) f