prosess
Norsk[rediger]
Substantiv[rediger]
prosess m (bokmål/nynorsk), c (riksmål)
- omdanning, ei ubroten rekkje av endringar
- Osmose er en kjemisk prosess.
- (jus) rettssak, tvist
- Eg er innblanda i ein prosess.
- (jus) rettssystem
- (informatikk) ei separat, sjølgåande handlingsrekkje i ei datamaskin
- Det går ein prosess i bakgrunnen.
- omfattande system for å lage eit produkt
- Dette er en prosess som involvererer mange mennesker, mange maskiner, mange fremgangsmåte og tar lang tid.
Ordsoge[rediger]
Av fransk processus («framskreden»), som igjen kommer frå latin.
Uttale[rediger]
Grammatikk[rediger]
| Bøyning (regelrett substantiv hankjønn) | ||||
|---|---|---|---|---|
| Entall | Flertall | | ||
| Ubestemt | Bestemt | Ubestemt | Bestemt | |
| ein prosess | prosessen | prosessar | prosessane | (nynorsk) |
| en prosess | prosessen | prosesser | prosessene | (bokmål/riksmål) |
| For genitiv av substantiv, se eieform. | ||||
Beslekta termar[rediger]
prosessere, prosedere, fremgangsmåte
Avleia termar[rediger]
Omsetjingar[rediger]
rettssystem
sjølvgåande handlingsrekkje i ein datamaskin