verkeleg

Fra Wiktionary

Norsk[rediger]

Adjektiv[rediger]

verkeleg (nynorsk)

  1. røynleg
    Var den verkelege dronning Victoria som i filmen?

Andre former[rediger]

Grammatikk[rediger]

Samsvarsbøying (regelrett)
Ubestemt Bestemt
Entall Flertall
Hankjønn Hunkjønn Intetkjønn
verkeleg verkeleg verkeleg verkelege verkelege (nynorsk)
Gradbøying (regelrett)
Positiv Komparativ Superlativ
verkeleg verkelegare verkelegast (nynorsk)

Synonymer[rediger]

Omsetjingar[rediger]

Etymologi[rediger]

Av verke + -leg. Frå tysk wirklich - wirken+-lich.

Adverb[rediger]

verkeleg (nynorsk)

  1. brukes forsterkende eller for å uttrykke tvil/undring e.l.: faktisk
    No må eg verkeleg gå.
    Er det verkeleg sant?

Andre former[rediger]

Synonymer[rediger]

Omsetjingar[rediger]