ven

Norsk

Substantiv

ven m (nynorsk)

1. person man kjenner godt og har et fortrolig forhold til, men oftest ikke står i familiemessig eller seksuelt forhold til
2. (foreldet, eufemistisk) elsker; kjæreste

   Kari har visst fått seg en ny ven.

Andre former

• venn

Grammatikk

Bøyning (substantiv hankjønn med valgfritt -er og -ene i flertall)
Entall		Flertall		‌
Ubestemt	Bestemt	Ubestemt	Bestemt
ein ven	venen	vener	venene	(nynorsk)
ein ven	venen	venar	venane	(nynorsk)
For genitiv av substantiv, se eieform.

Oversettelser

person man kjenner godt

dansk: ven da(da) c, veninde da(da) c engelsk: friend en(en) esperanto: amiko eo(eo) estisk: sõber et(et) færøysk: vinur fo(fo) fransk: ami fr(fr) m, amie fr(fr) f finsk: ystävä fi(fi) gresk: φίλος el(el) m, φίλη el(el) f, φιλενάδα el(el) f

nederlandsk: vriend nl(nl) m, vriendin nl(nl) f spansk: amigo es(es) m, amiga es(es) f rumensk: prieten ro(ro) m, prietenă ro(ro) f russisk: друг ru(ru) svensk: vän sv(sv) c, kompis sv(sv) c, polare sv(sv) c, väninna sv(sv) f thai: เพื่อน th(th) tysk: Freund de(de) m, Freundin de(de) f

Adjektiv

ven (bokmål/riksmål/nynorsk)

1. (lett foreldet, særlig om unge kvinner) vakker

Grammatikk

Samsvarsbøying (regelrett)
Ubestemt				Bestemt
Entall			Flertall
Hankjønn	Hunkjønn	Intetkjønn
ven	ven	vent	vene	vene	(bokmål/riksmål/nynorsk)

Oversettelser

vakker

svensk: vän sv(sv)

tysk: schön de(de)

Verb

ven (nynorsk)

1. bøyningsform av venje

---

Dansk

Substantiv

ven c

1. ven

---

Svensk

Substantiv

ven c

1. vene