Diskusjon:vere

vera er ikkje nødvendigvis resultatet av «kløyvd infinitiv»; det kan òg vera resultatet av at ein brukar ei dialekt der alle verb tar -a i infinitiv. V85 8. des 2009 kl. 21:17 (CET)

Det gjeld vel alle verb på nynorsk. Alle kan ha både -a og -e i infinitiv. Eg har lurt på om vi skulle ha med vanleg a-infinitiv, men fann ut at det ikkje var naudsynleg sidan det alltid er slik. Den kløyvde infinitiven, derimot, gjeld for berre nokre ord, så den er det viktigare å dokumentere i kvart særskild høve. Så spørs det om det er gjort på beste måte. Same kva, så treng vi eit tillegg som forklarar ovringa. Bersven 8. des 2009 kl. 22:06 (CET)

Då veit eg at det er ei forklaring på kvi det vart gjort sånn. Å skriva eit slikt tillegg er ingen dum idé; nn:w:Kløyvd infinitiv er betre enn bokmålsutgåva, så den er eit godt utgangspunkt. V85 8. des 2009 kl. 22:45 (CET)

Eg veit at ein liknande diskusjon i gang på det svenske verbet vara, men eg spør her òg: skal ein ta med partisippformene verande og voren (om den andre har nokosinne eksistert)? Eg vil ha teke dei med, sia dei finst i nettordboka frå UiO. --Michal Jan Warecki (diskusjon) 23. jan. 2014 kl. 22:58 (CET)