kløyve
Utseende
Norsk
[rediger]Verb
[rediger]kløyve (bokmål/nynorsk)
- dele i to med eit loddrett snitt
Andre former
[rediger]- kløve (bokmål/riksmål)
Bruksmerknad
[rediger]Du kløyver ved eller stein med ei øks eller ein blei. Om du er fagmann så veit du å finna klyven i virket, den retninga det lettast delar seg i.
Om du kløyver ei bør i to og lastar henne på ein hest, ein del på kvar side, så har du ein kløv.
Om snittet ikkje går tvers igjennom, men lagar eit djupt hakk, så kallar vi det ei kløft. Det er kløfter i fjell, mellom usamde menneskje og mellom to bryst.
Tek vi oss opp ei bratt li, er ofte lettare å gå i kløftene enn i berget. Ein sti eller veg i eit slikt bratt lende er ei kleiv. Når kleiva er på det brattaste, må vi klyve for å komme opp.
Uttale
[rediger]Grammatikk
[rediger]Bøyning (regelrett) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Infinitiv | Presens | Preteritum | Perfektum | Imperativ | Presens partisipp | Passiv |
|
å kløyve | kløyver | kløyvde | har kløyvd | kløyv | kløyvende | kløyves | (bokmål) |
å kløyve, kløyva | kløyver | kløyvde | har kløyvd, kløyvt | kløyv, kløyve, kløyva | kløyvande | kløyvast | (nynorsk) |
Ref: Norsk ordbank
Oversettelser
[rediger] spalte i to etter langsgående lag