Hopp til innhold

verkeleg

Fra Wiktionary

Norsk

[rediger]

Adjektiv

[rediger]

verkeleg (nynorsk)

  1. røynleg
    Var den verkelege dronning Victoria som i filmen?

Andre former

[rediger]

Grammatikk

[rediger]
Samsvarsbøying (regelrett)
Ubestemt Bestemt
Entall Flertall
Hankjønn Hunkjønn Intetkjønn
verkeleg verkeleg verkeleg verkelege verkelege (nynorsk)
Gradbøying (regelrett)
Positiv Komparativ Superlativ
verkeleg verkelegare verkelegast (nynorsk)

Synonymer

[rediger]

Omsetjingar

[rediger]

Etymologi

[rediger]

Av verke + -leg. Frå tysk wirklich - wirken+-lich.

Adverb

[rediger]

verkeleg (nynorsk)

  1. brukes forsterkende eller for å uttrykke tvil/undring e.l.: faktisk
    No må eg verkeleg gå.
    Er det verkeleg sant?

Andre former

[rediger]

Synonymer

[rediger]

Omsetjingar

[rediger]