verkeleg
Hopp til navigering
Hopp til søk
Norsk[rediger]
Adjektiv[rediger]
verkeleg (nynorsk)
- røynleg
- Var den verkelege dronning Victoria som i filmen?
Andre former[rediger]
- virkelig (bokmål/riksmål)
Grammatikk[rediger]
Samsvarsbøying (regelrett) | |||||
Ubestemt | Bestemt | ||||
---|---|---|---|---|---|
Entall | Flertall | ||||
Hankjønn | Hunkjønn | Intetkjønn | |||
verkeleg | verkeleg | verkeleg | verkelege | verkelege | (nynorsk) |
Gradbøying (regelrett) | |||
---|---|---|---|
Positiv | Komparativ | Superlativ | |
verkeleg | verkelegare | verkelegast | (nynorsk) |
Synonymer[rediger]
- røynleg (nynorsk)
Omsetjingar[rediger]
faktisk
ekte, sann
Etymologi[rediger]
Av verke + -leg. Frå tysk wirklich - wirken+-lich.
Adverb[rediger]
verkeleg (nynorsk)
- brukes forsterkende eller for å uttrykke tvil/undring e.l.: faktisk
- No må eg verkeleg gå.
- Er det verkeleg sant?
Andre former[rediger]
- virkelig (bokmål/riksmål)
Synonymer[rediger]
- sanneleg (nynorsk)