bussjåfør

Norsk

En bussjåfør.

Substantiv

bussjåfør m (bokmål/nynorsk), c (riksmål)

1. (yrke) person som har som jobb å kjøre en buss

Etymologi

buss + sjåfør

Grammatikk

Bøyning (regelrett substantiv hankjønn)
Entall		Flertall		‌
Ubestemt	Bestemt	Ubestemt	Bestemt
ein bussjåfør	bussjåføren	bussjåførar	bussjåførane	(nynorsk)
en bussjåfør	bussjåføren	bussjåfører	bussjåførene	(bokmål/riksmål)
For genitiv av substantiv, se eieform.

Ref: Norsk ordbank

Oversettelser

yrke

dansk: Legg til denne oversettelsen hvis du kan (hjelp) da engelsk: bus driver en(en) finsk: bussinkuljettaja fi(fi), linja-autonkuljettaja fi(fi) fransk: chauffeur de bus fr(fr) m italiensk: Legg til denne oversettelsen hvis du kan (hjelp) it japansk: バス ja(ja) の 運転手 ja(ja) (バスのうんてんしゅ, basu no untenshu)

nederlandsk: buschauffeur nl(nl), busbestuurder nl(nl) m russisk: води́тель авто́буса ru(ru) m, води́тельница авто́буса ru(ru) f spansk: Legg til denne oversettelsen hvis du kan (hjelp) es svensk: busschaufför sv(sv) c tysk: Busfahrer de(de), Busfahrerin de(de) f