fiende

Norsk

Substantiv

fiende m (bokmål/nynorsk), c (riksmål)

1. (tellelig) uvenn
2. (utellelig) motstander i krig eller krigslignende tilstander

Synonymer

• motstander
• opponent
• uvenn

Antonymer

• alliert
• venn

Grammatikk

Bøyning (regelrett substantiv hannkjønn)
Entall		Flertall		‌
Ubestemt	Bestemt	Ubestemt	Bestemt
ein fiende	fienden	fiendar	fiendane	(nynorsk)
fiende	fienden	fiender	fiendene	(bokmål/riksmål)
fiende	fienden	Telles ikke		(bokmål/riksmål/nynorsk)
For genitiv av substantiv, se eieform.

Oversettelser

uvenn

dansk: fjende da(da) c, modstander da(da) c engelsk: enemy en(en), adversary en(en) c gresk: εχθρός el(el) m

spansk: enemigo es(es) m svensk: fiende sv(sv) c, motståndare sv(sv) c tysk: Feind de(de) m