kortleik

Norsk

Substantiv

(1)

kortleik m (bokmål/nynorsk), c (riksmål)

1. (kortspill) Et fullstendig sett med spillkort (52 stk.).

Andre former

• kortlek (bokmål/riksmål)

Synonymer

• kortstokk

Grammatikk

Bøyning (regelrett substantiv hankjønn)
Entall		Flertall		‌
Ubestemt	Bestemt	Ubestemt	Bestemt
ein kortleik	kortleiken	kortleikar	kortleikane	(nynorsk)
en kortleik	kortleiken	kortleiker	kortleikene	(bokmål/riksmål)
For genitiv av substantiv, se eieform.

Oversettelser

samling av spillkort

dansk: kortleg da(da) c engelsk: deck en(en) of cards (US), pack en(en) of cards (UK) fransk: jeu de cartes fr(fr) m

svensk: kortlek sv(sv) c tysk: Kartenspiel de(de) n, Kartenstapel de(de) m