løgje

Norsk

Adjektiv

løgje ()

1. noko som løgjer, vekkjer lått, skjemt, moro.

   Me hadde månnggeleis løgje..

   Det var so løgje at eg kunde ikkje anna en le.

   • Han tykkjer visst det er løgje aa sjaa det fatige Noreg spelar storkar 
     – Amerikabrev, 22.12.1905, Innlegg i Fjordenes Blad

Etymologi

Frå norrønt hlœ́gi, noko som valdar lått.

Andre former

• løye (nynorsk)
• læje (nynorsk)

Synonymer

skjemt, moro, tullball

Faste uttrykk

• Med lått og løgje, med lått og skjemt (Tel).
• Å gjera eit lite løgje (Vestl).
• Å hava ein til løgje, hava ein til moro, driva gjøn med ein.

Utbredning

Store delar av landet, men ikkje det sentrale austlandsområdet (?).

Grammatikk

Bøyning (regelrett substantiv inkjekjøn)
Entall		Flertall		‌
Ubestemt	Bestemt	Ubestemt	Bestemt
eit løgje	løgjet	løgje	løgja	(nynorsk)
For genitiv av substantiv, se eigeform.