løye
Norsk[rediger]
Substantiv[rediger]
løye n (nynorsk)
- noko som vekkjer lått, skjemt, moro.
Grammatikk[rediger]
| Bøyning (regelrett substantiv inkjekjøn) | ||||
|---|---|---|---|---|
| Entall | Flertall | | ||
| Ubestemt | Bestemt | Ubestemt | Bestemt | |
| eit løye | løyet | løye | løya | (nynorsk) |
| For genitiv av substantiv, se eigeform. | ||||
Andre former[rediger]
Avløysarord (Synonym)[rediger]
Språkhistorie[rediger]
Frå norrønt hlœgi, noko som valdar lått.
Faste uttrykk[rediger]
- med lått og løye - med lått og skjemt (Telemark, Vestlandet).
- å gjera eit lite løye (Vestlandet).
- å hava ein til løye - hava ein til moro, driva gjøn med ein.
Område[rediger]
Store delar av landet, men ikkje det sentrale austlandsområdet.