tillit

Norsk

Substantiv

tillit m og f (bokmål), m og f (nynorsk), c (riksmål)

1. Det å lite på noko(n).

   Eg har tillit til deg.

   Regjeringa manglar tillit hos folk.

   Han viste meg en stor tillit.

Uttale

Lyd (Dialekt: Oslo)

Problemer med å lytte til denne filen? Se media help (en).

Synonymer

tiltru, tiltro

Etymologi

Frå norrønt tillit: omsyn, vørdnad. Av til og hlit («det som held, det som er tilstrekkeleg»), av hlîtô frå indogermansk clîd («lene seg på, støtte seg til»).

Relaterte termer

lit, lite

Relaterte termer

• tillitskrise
• tillitvekkende

Grammatikk

Bøyning (substantiv ho- og hankjønn)
Entall		Flertall		‌
Ubestemt	Bestemt	Ubestemt	Bestemt
ei tillit	tillita	tilliter	tillitene	(bokmål/nynorsk)
(ei) tillit	tillita	Telles ikke		(bokmål/nynorsk)
en tillit	tilliten	tilliter	tillitene	(bokmål/riksmål)
ein tillit	tilliten	tillitar	tillitane	(nynorsk)
(ein/en) tillit	tilliten	Telles ikke		(bokmål/riksmål/nynorsk)
For genitiv av substantiv, se eieform.

Omsetjingar

tillit

dansk: tillid da(da) c engelsk: confidence en(en), trust en(en) finsk: Legg til denne oversettelsen hvis du kan (hjelp)fi fransk: confiance fr(fr) f italiensk: Legg til denne oversettelsen hvis du kan (hjelp)it

nederlandsk: vertrouwen nl(nl) n russisk: Legg til denne oversettelsen hvis du kan (hjelp)ru spansk: Legg til denne oversettelsen hvis du kan (hjelp)es svensk: förtroende sv(sv) n, tillit sv(sv) c tysk: Vertrauen de(de) n

---

Svensk

Substantiv

tillit c

1. tillit

Synonymer

• förtroende