ön
Tyrkisk[rediger]
Substantiv[rediger]
ön
Grammatikk[rediger]
| entall | flertall | |
|---|---|---|
| nominativ | ön | önler |
| genitiv | önün | önlerin |
| dativ | öne | önlere |
| akkusativ | önü | önleri |
| lokativ | önde | önlerde |
| ablativ | önden | önlerden |
Uttale[rediger]
- IPA: [œn]
Beslektede termer[rediger]
önce, öncü, önder, önek, öngörmek, önlemek, önsöz