døy
Hopp til navigering
Hopp til søk
Norsk[rediger]
Verb[rediger]
døy (nynorsk)
- slutte å leve, slutte å vere til
- Alle skal døy eingong.
- Kielland døydde 6. april.
- Døyr fe; døyr frendar; døyr sjølv det same. Eg veit eitt som aldri døyr, dom om daudan kvar. – Håvamål
Andre former[rediger]
- dø (bokmål/riksmål)
Ordsoge[rediger]
Synonymer[rediger]
- (skånande, eufemistisk) sovne inn, avlide, avgå ved døden, utånde
- (humoristisk, vulgært) stryke med, krepere, gå heden/vandre heden, gå i pennalet, legge på røret, ta reper'n, legge inn årene, bukke under, terminere
- (nøytralt) omkomme, lide døden
Relaterte termar[rediger]
Grammatikk[rediger]
Bøyning (regelrett) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Infinitiv | Presens | Preteritum | Perfektum | Imperativ | Presens partisipp | Passiv | |
å døy | døyr | døydde | har døydd | døy | døyande | døyast | (nynorsk) |
å døy | døyr | døydde | har døytt | døy | døyande | døyast | (nynorsk) |
Omsetjingar[rediger]
opphøre å leve
Referanser[rediger]
- «døy» i nettutgaven av Bokmålsordboka / Nynorskordboka.