døy

Norsk

Verb

døy (nynorsk)

1. slutte å leve, slutte å vere til

   Alle skal døy eingong.

   Kielland døydde 6. april.

   • Døyr fe; døyr frendar; døyr sjølv det same. Eg veit eitt som aldri døyr, dom om daudan kvar. 
     – Håvamål

Andre former

• dø (bokmål/riksmål)

Ordsoge

Frå norrønt deyja.

Grammatikk

Bøyning (regelrett)
Infinitiv	Presens	Preteritum	Perfektum	Imperativ	Presens partisipp	Passiv	‌
å døy	døyr	døydde	har døydd	døy	døyande	døyast	(nynorsk)
å døy	døyr	døydde	har døytt	døy	døyande	døyast	(nynorsk)

Synonymer

• (skånande, eufemistisk) sovne inn, avlide, avgå ved døden, utånde
• (humoristisk, vulgært) stryke med, krepere, gå heden/vandre heden, gå i pennalet, legge på røret, ta reper'n, legge inn årene, bukke under, terminere
• (nøytralt) omkomme, lide døden

Relaterte termar

daud, død

Omsetjingar

opphøre å leve

dansk: dø da(da) engelsk: die en(en), pass en(en), pass away en(en), decease en(en) (sjeldent i moderne språk) fransk: décéder fr(fr), expirer fr(fr), mourir fr(fr), trépasser fr(fr) italiensk: Legg til denne oversettelsen hvis du kan (hjelp)it

nederlandsk: sterven nl(nl), doodgaan nl(nl) russisk: Legg til denne oversettelsen hvis du kan (hjelp)ru spansk: Legg til denne oversettelsen hvis du kan (hjelp)es svensk: dö sv(sv) tysk: sterben de(de)