forelder

Norsk

Substantiv

forelder m (bokmål/nynorsk), c (riksmål)

1. mor eller far til et barn, brukes oftest i flertall

Grammatikk

Bøyning (uregelrett substantiv hannkjønn (sammentrekning og intetkjønnsbøyning i flertall))
Entall		Flertall		‌
Ubestemt	Bestemt	Ubestemt	Bestemt
ein forelder	forelderen	foreldre	foreldra	(nynorsk)
forelder	forelderen	foreldre	foreldra	(bokmål/riksmål)
forelder	forelderen	foreldre	foreldrene	(bokmål/riksmål)
For genitiv av substantiv, se eieform.

Hyperonymer

• foresatt

Oversettelser

mor eller far til et barn

dansk: forælder da(da) c engelsk: parent en(en) estisk: vanem et(et) fransk: parent fr(fr) m

polsk: rodzic pl(pl) m russisk: родитель ru(ru) m svensk: förälder sv(sv) c tysk: Elternteil de(de) m, Elternteile de(de) m pl., Elter de(de) m og n (fagspråk), Eltern de(de) m, f, og n pl., Elternpaar de(de) n