kent

Fra Wiktionary

Usbekisk[rediger]

Substantiv[rediger]

kent

  1. (foreldet, dialektalt) bosetting, småby

Grammatikk[rediger]

entall flertall
nominativ kent kentlar
genitiv kentning kentlarning
dativ kentga kentlarga
akkusativ kentni kentlarni
lokativ kentda kentlarda
ablativ kentdan kentlardan

Uttale[rediger]

IPA: [kent]