andlet

Norsk

Substantiv

andlet n (bokmål/nynorsk)

1. (anatomi) Forsida av hovudet, der øya, nesa og munnen sitt.
2. (geometri) sideflate, avgrensing av eit polyeder

Grammatikk

Bøyning (regelrett substantiv intetkjønn)
Entall		Flertall		‌
Ubestemt	Bestemt	Ubestemt	Bestemt
andlet	andletet	andlet	andletene	(bokmål/riksmål)
andlet	andletet	andlet	andleta	(bokmål)
eit andlet	andletet	andlet	andleta	(nynorsk)
For genitiv av substantiv, se eieform.

Faste uttrykk

• andlet til andlet
• miste andlet
• lang i andletet

Synonymer

• (antomi) ansikt, fjes, tryne, åsyn
• (geometri) side, sideflate, fasett

Omsetjingar

forsida av hovudet

asturiansk: cara ast(ast) f dansk: ansigt da(da) n engelsk: face en(en) fransk: visage fr(fr) m galisisk: cara gl(gl) f katalansk: cara ca(ca) f nederlandsk: gezicht nl(nl) n

oksitansk: cara oc(oc) f polsk: twarz pl(pl) f, oblicze pl(pl) n portugisisk: cara pt(pt) f spansk: cara es(es) f svensk: ansikte sv(sv) tysk: Gesicht de(de) n

sideflate — se sideflate