autonomi
Hopp til navigering
Hopp til søk
Norsk[rediger]
Substantiv[rediger]
autonomi m (bokmål/nynorsk), c (riksmål)
- (politikk) sjølvstyre
- Individet sin autonomi vil seia individet sin rett til sjølv å regulera si rettslege stilling.
- Den faglige autonomien står sterkt, som ideal.
Ordsoge[rediger]
Frå gresk, av auto; sjølv og nomos; lov.
Grammatikk[rediger]
| Bøyning (regelrett substantiv hankjønn) | ||||
|---|---|---|---|---|
| Entall | Flertall | | ||
| Ubestemt | Bestemt | Ubestemt | Bestemt | |
| ein autonomi | autonomien | autonomiar | autonomiane | (nynorsk) |
| en autonomi | autonomien | autonomier | autonomiene | (bokmål/riksmål) |
| For genitiv av substantiv, se eieform. | ||||