ektemann

Norsk

Substantiv

ektemann m (bokmål/nynorsk), c (riksmål)

1. Gift mann i forhold til sin hustru.

Antonymer

• hustru, kone (en kvinne som er gift)
• ungkar (en mann som ikke er gift

Grammatikk

Bøyning (uregelrett)
Entall		Flertall		‌
Ubestemt	Bestemt	Ubestemt	Bestemt
ein ektemann	ektemannen	ektemenn	ektemennene	(nynorsk)
en ektemann	ektemannen	ektemenn	ektemennene	(bokmål/riksmål)
For genitiv av substantiv, se eieform.

Oversettelser

Gift mann i forhold til sin hustru.

dansk: ægtemand da(da) c engelsk: husband en(en) fransk: mari fr(fr) m, époux fr(fr)

portugisisk: marido pt(pt) spansk: marido es(es), esposo es(es) tysk: Ehemann de(de)