imon
Usbekisk[rediger]
Substantiv[rediger]
imon
Etymologi[rediger]
Fra persisk ایمان (imân), fra arabisk إيمان (ʾīmān)
Grammatikk[rediger]
entall | flertall | |
---|---|---|
nominativ | imon | imonlar |
genitiv | imonning | imonlarning |
dativ | imonga | imonlarga |
akkusativ | imonni | imonlarni |
lokativ | imonda | imonlarda |
ablativ | imondan | imonlardan |
Uttale[rediger]
- IPA: [iˈmɒn]