imon

Fra Wiktionary

Usbekisk[rediger]

Substantiv[rediger]

imon

  1. tro

Etymologi[rediger]

Fra persisk ایمان (imân), fra arabisk إيمان (ʾīmān)

Grammatikk[rediger]

entall flertall
nominativ imon imonlar
genitiv imonning imonlarning
dativ imonga imonlarga
akkusativ imonni imonlarni
lokativ imonda imonlarda
ablativ imondan imonlardan

Uttale[rediger]

IPA: [iˈmɒn]


Beslektede termer[rediger]

imonli, imonsiz