ire

Se også: irre

Norsk

Substantiv

ire m (bokmål/nynorsk), c (riksmål)

1. (demonym) person fra Irland

Grammatikk

Bøyning (regelrett substantiv hankjønn)
Entall		Flertall		‌
Ubestemt	Bestemt	Ubestemt	Bestemt
ein ire	iren	irar	irane	(nynorsk)
ire	iren	irer	irene	(bokmål/riksmål)
For genitiv av substantiv, se eieform.

Oversettelser

person fra Irland

dansk: Legg til denne oversettelsen hvis du kan (hjelp) da engelsk: Irishman en(en) m, Irishwoman en(en) f finsk: irlantilainen fi(fi), irkku fi(fi) fransk: Irlandais fr(fr) m, Irlandaise fr(fr) f italiensk: irlandese it(it) mf nederlandsk: Ier nl(nl) m, Ierse nl(nl) f

portugisisk: irlandês pt(pt) m, irlandesa pt(pt) f russisk: Legg til denne oversettelsen hvis du kan (hjelp) ru spansk: irlandés es(es) m, irlandesa es(es) f svensk: irer sv(sv) tysk: Ire de(de) m, Irin de(de) f