kuş

Se også: kus, Kus, kuś, kūs, Kūs, küs, og kú·s

Tyrkisk

kuş

Substantiv

kuş

1. (dyr) fugl

Etymologi

Fra osmantyrkisk قوش (kuş) < urtyrkisk *kuš ("fugl")

Grammatikk

	entall	flertall
nominativ	kuş	kuşlar
akkusativ	kuşu	kuşları
dativ	kuşa	kuşlara
lokativ	kuşta	kuşlarda
ablativ	kuştan	kuşlardan
genitiv	kuşun	kuşların

Uttale

• IPA: [kuʃ]

Beslektede termer

• kuşça, kuşçu, kuşçuk, kuşlu, kuşluk, kuşumsu, kuşsu, kuşsuz

Avledede termer

• avcı kuş, baykuş, deve kuşu, guguk kuşu, muhabbet kuşu, sinek kuşu, talih kuşu, tavus kuşu, yırtıcı kuş, kuş bakışı, kuşbaşı, kuş beyinli, kuş bilimi, kuşburnu, kuş dili, kuş evi, kuş gribi, kuşhane, kuş kafesi, kuşkonmaz, kuş lastiği, kuşlokumu, kuşpalazı, kuş sütü, kuş tüyü, kuş uçumu, kuş uçuşu, kuş uykusu, kuş üzümü, kuş yemi, kuş yuvası

Se også

• ötme, ötüş, ötmek, gaga, gagalamak