enkemann

Norsk

Substantiv

enkemann m (bokmål/nynorsk), c (riksmål)

1. en mann hvis kone er død, og som ikke har giftet seg på nytt.

   Konge Olav 5. var en enkemann gjennom hans regjeringstid.

Etymologi

enke + mann

Antonymer

• enke

Avledede termer

• enkemannsstøt

Grammatikk

Bøyning (uregelrett)
Entall		Flertall		‌
Ubestemt	Bestemt	Ubestemt	Bestemt
ein enkemann	enkemannen	enkemenn	enkemennene	(nynorsk)
en enkemann	enkemannen	enkemenn	enkemennene	(bokmål/riksmål)
For genitiv av substantiv, se eieform.

Oversettelser

En mann hvis kone er død

engelsk: widower en(en) m fransk: veuf fr(fr) m gresk: χήρος el(el) (khíros) m italiensk: vedovo it(it) m

nederlandsk: weduwnaar nl(nl) m portugisisk: viúvo pt(pt) m spansk: viudo es(es) m svensk: änkling sv(sv) m, änkeman sv(sv) m tysk: Witwer de(de) m