viking
- Se også: Viking
Norsk[rediger]
![]() |
Wikipedia på bokmål: viking og Wikipedia på nynorsk: viking – leksikonoppføringer |
Substantiv[rediger]
viking m (bokmål/nynorsk), c (riksmål)
- nordisk sjøkriger og -røver fra ca. 800 til 1100 e.Kr.
- når vikingene dro på tokt
- hardfør person
- han var en av de vikingene som badet hele vinteren
Etymologi[rediger]
Av norrønt víkingr. Omstridt opprinnelse; kan komme av enten mann som legger til i vikene eller mann fra Viken (Oslofjord-området)
Grammatikk[rediger]
Bøyning (regelrett substantiv hankjønn) | ||||
---|---|---|---|---|
Entall | Flertall | | ||
Ubestemt | Bestemt | Ubestemt | Bestemt | |
ein viking | vikingen | vikingar | vikingane | (nynorsk) |
en viking | vikingen | vikinger | vikingene | (bokmål/riksmål) |
For genitiv av substantiv, se eieform. |
Oversettelser[rediger]
hardfør person
- Oversettelsene nedenfor trenger å bli sjekket og satt inn under riktig betydning. (Hjelp)
Substantiv 2[rediger]
viking m eller f (bokmål), f (nynorsk), c (riksmål)
- å dra på vikingtokt
- dra på viking
Etymologi[rediger]
Fra norrønt viking, av vikingr.
Grammatikk[rediger]
Bøyning (regelrett substantiv hokjønn) | ||||
---|---|---|---|---|
Entall | Flertall | | ||
Ubestemt | Bestemt | Ubestemt | Bestemt | |
en viking | vikingen | vikinger | vikingene | (bokmål/riksmål) |
viking | vikinga | vikinger | vikingene | (bokmål/riksmål) |
ei viking | vikinga | vikingar | vikingane | (nynorsk) |
For genitiv av substantiv, se eigeform. |
Oversettelser[rediger]
vikingtokt
Substantiv 3[rediger]
viking m eller f (bokmål), f (nynorsk), c (riksmål)
Etymologi[rediger]
Grammatikk[rediger]
Bøyning (regelrett substantiv hokjønn) | ||||
---|---|---|---|---|
Entall | Flertall | | ||
Ubestemt | Bestemt | Ubestemt | Bestemt | |
en viking | vikingen | vikinger | vikingene | (bokmål/riksmål) |
viking | vikinga | vikinger | vikingene | (bokmål/riksmål) |
ei viking | vikinga | vikingar | vikingane | (nynorsk) |
For genitiv av substantiv, se eigeform. |
Oversettelser[rediger]
Fransk[rediger]
Adjektiv[rediger]
viking m og f (flertall vikings)
- som har med vikinger å gjøre
Usbekisk[rediger]
Substantiv[rediger]
viking
Etymologi[rediger]
Grammatikk[rediger]
entall | flertall | |
---|---|---|
nominativ | viking | vikinglar |
genitiv | vikingning | vikinglarning |
dativ | vikingga | vikinglarga |
akkusativ | vikingni | vikinglarni |
lokativ | vikingda | vikinglarda |
ablativ | vikingdan | vikinglardan |
Uttale[rediger]
- IPA: [ˈvikiŋ]
Kategorier:
- Substantiv i bokmål
- Substantiv i nynorsk
- Substantiv i riksmål
- Ord i norsk med rot i norrønt
- Felleskjønnsord i riksmål
- Hankjønnsord i bokmål
- Hankjønnsord i nynorsk
- Hunkjønnsord i bokmål
- Hunkjønnsord i nynorsk
- Ord i norsk dannet av suffikset «-ing»
- Adjektiv i fransk
- Substantiv i usbekisk
- Ord i usbekisk med rot i russisk